Zondag 9 november 2025 stond in het teken van een bijzondere viering in het katholieke Brabant: het Hoogfeest van Sint Willibrordus, de ‘Apostel van de Friezen’ en een van de belangrijkste heilige figuren in de Nederlandse kerkgeschiedenis. Op deze dag kwamen gelovigen uit heel Brabant en daarbuiten samen om deel te nemen aan de Drieherenmis en de Willibrordusprocessie, een traditie die diep geworteld is in de lokale cultuur en spiritualiteit.
De betekenis van Sint Willibrordus
Sint Willibrordus (658–739) was een Angelsaksische missionaris die in de 7e en 8e eeuw het christendom verspreidde in wat nu Nederland, België en Luxemburg is. Hij stichtte kerken en kloosters, waaronder de Abdij van Echternach in Luxemburg, en wordt beschouwd als de eerste bisschop van Utrecht. Zijn feestdag, op 7 november, wordt in Brabant en Limburg met name op de daaropvolgende zondag uitbundig gevierd.
De Drieherenmis en de processie
De Drieherenmis is een unieke liturgische viering, waarbij een priester geassisteerd wordt door een diaken en subdiaken. Deze Mis werd gecombineerd met een plechtige processie, waarbij het beeld van Sint Willibrordus door de straten wordt gedragen, begeleid door gebed, gezang en bloemen. De processie is niet alleen een religieus moment, maar ook een uiting van gemeenschapszin en cultureel erfgoed.
Foto’s als herinnering
Tijdens de viering van 9 november 2025 werden er foto’s gemaakt, die niet alleen de plechtigheid en devotie van de gelovigen vastlegden, maar ook de levendige traditie van de Willibrordusbedevaart. Deze beelden tonen de prachtige liturgische gewaden, de processie met het heiligbeeld, en de gezamenlijke gebeden van jong en oud. Ze zijn een tastbare herinnering aan de verbondenheid tussen verleden en heden, tussen geloof en gemeenschap.
Bij het Willibrordusputje
Het Willibrordusputje is inderdaad een plek van grote historische en spirituele betekenis. Volgens de overlevering doopte Sint Willibrordus hier in de 7e of 8e eeuw de eerste heidenen en kerstende zo dit deel van Brabant. Het putje staat symbool voor het begin van het christendom in deze regio en is daarmee een tastbare herinnering aan de missionaire inzet van Willibrordus. Het is ontroerend om te bedenken dat op dezelfde plek waar eeuwen geleden de eerste dopelingen het water van het leven ontvingen, nu nog steeds gelovigen samenkomen om te bidden en te vieren. Het putje is niet alleen een historisch monument, maar ook een levende bron van geloof en traditie.
Een levende traditie
De Willibrordusbedevaart en de Drieherenmis zijn meer dan alleen religieuze rituelen; ze zijn een levende traditie die generaties verbindt. Op zondag 9 november 2025 werd opnieuw duidelijk hoe deze viering mensen samenbrengt, troost biedt en inspiratie geeft. Het is een dag waarop het geloof zichtbaar en voelbaar wordt, en waarop de erfenis van Sint Willibrordus levend gehouden wordt.
Heilige Willibrordus, ora pro nobis!
No comments:
Post a Comment